چرا آمریکا به سوریه حمله نکرد؟

سیاستی که باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا راجع به مسئله سوریه و حکومت بشار اسد اتخاذ کرد نیز همان راه رفته جرج بوش در قبال صدام بود که البته این‌بار به سرانجام نرسید.

در ماه آگوست سال گذشته، ایالات متحده آمریکا، سوریه را تهدید به حمله نظامی کرد؛ ژنرال‌های این کشور مکرراً در نطق‌هایشان اعلام می‌کردند ارتش از آمادگی لازم برای حمله نظامی برخوردار است و فقط منتظر دستور باراک اوباما است.

گرچه این تهدیدها و اظهار نظرها اغلب رسانه‌ها و محافل سیاسی را به خود جلب کرد، اما پس از 2 هفته جنجال رسانه‌ای، حتی یک گلوله هم به سمت این کشور شلیک نشد؛ برای بسیاری از علاقه‌مندان به دنیای سیاست این ابهام به وجود آمد که هدف آمریکا از این تهدیدات چه بود و اساساً چرا آمریکا به سوریه حمله نظامی نکرد؟

در این وجیزه سعی می‌شود با وام گرفتن از کتاب «چرا سیاستمداران دروغ می‌گویند» نوشته  جان جی مرشایمر، تا حدودی این مسئله را تبیین کنم. 

بصائر حمله آمریکا به سوریه دلایل عدم جنگ سوریه

سه دلیل که کنگره آمریکا حمله به سوریه را تصویب نمی‌کند

پس از چند روز تنش‌آفرینی و تهدید مداوم از سوی مقامات آمریکایی، باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا اعلام کرد، تنها در صورت موافقت کنگره آمریکا به سوریه حمله نظامی خواهد کرد. در این میان، نشریه «تایم» به بررسی دلایلی پرداخته که از دید این نشریه، سبب می‌شود کنگره به اقدام نظامی در سوریه رأی منفی بدهد.

، سایت نشریه «تایم» به بررسی آخرین موضع باراک اوباما درباره اقدام نظامی علیه سوریه پرداخته و می‌نویسد، هرچند وی تصمیم نهایی را به کنگره سپرده، کسب رأی مثبت کنگره در این زمینه کار دشواری است که البته سه دلیل اصلی دارد:

۱ ـ ضعف مجلس نمایندگان: مجلس نمایندگان پیش از این چندین بار تلاش کرد تا جنگ لیبی را به تأیید برساند، ولی موفق نشد و سرانجام هنگامی ‌که عملیات نظامی آمریکا در این کشور به پایان رسید، این مجلس نیز به تلاش خود پایان داد. این در حالی است که عملیات علیه لیبی، حمایت سازمان ملل، ناتو و انگلیس را نیز به همراه داشت.

بنابراین، تصویب هر لایحه‌ای درباره سوریه در مجلس نمایندگان، حتی دشوار‌تر از مورد لیبی خواهد بود. به همین دلیل بود که «جان بوهنر»، رئیس مجلس نمایندگان از اوبام نخواسته بود تا لایحه عملیات علیه سوریه را به این مجلس ارائه دهد. وی چنین کاری را ‌«کابوس» برای اوباما خوانده بود.